مبانی نظری مولفه‌های یادگیرندگی سازمانی

مبانی نظری یا ادبیات پژوهش که در فصل دوم تحقیق برای مولفه‌های یادگیرندگی سازمانی  قابل استناد است به همراه منابع موثق در دسترس شماست. سعی کردیم روش منبع نویسی به سبک APA را رعایت کنیم. همچنین این فایل برای تنظیم مقاله نیز مفید است و حتی می توان با کمی تقویت منابع و مطالب یک مقاله یا تحقیق مروری را از آن استخراج کرد. با قیمت ارزان مقاله و فصل دوم پایان نامه آماده را دانلود کنید.

مولفه‌های یادگیرندگی سازمانی

دراکر، اندیشمند معروف مدیریت می‌گوید: ما در حال وارد شدن به یک جامعه‌ی دانشی هستیم که در آن منابع مهم اقتصادی دیگر سرمایه‌ی مالی، منابع طبیعی، نیروی کار و… نیستند و منبع اصلی اقتصادی، دانش خواهد بود؛ قرن ۲۱، قرن اقتصاد دانشی است. در اقتصاد دانشی، دانش یا سرمایه‌ی فکری به عنوان یک عامل تولید ثروت در مقایسه با سایر دارایی‌های مشهود و فیزیکی، ارجحیت بیشتری پیدا می‌کند (بتتس، ۱۹۹۸، به نقل از رشیدی و هکاران، ۱۳۸۹).
گسترش روز افزون علوم و فنون، مطرح شدن اندیشه‌های نو و گوناگون، عدم اطمینان محیطی، تغییرات و چالش‌های زیاد دنیا ایجاب می‌کند که سازمان هایی با قدرت یادگیری و به روز رسانی خود، ایجاد گردیده و به فنون و استراتژی‌های لازم مجهز گردند تا بتوانند با تحولات سریع پیش رفته و با کسب دانش و آگاهی‌های گسترده به شکل پویا در حوزه‌ی بهسازی و توسعه سازمانی به حیات خود ادامه دهند. از جمله مفاهیم نوبتی که در اثر تحولات و دگرگونی‌های فوق مطرح گردیده نظریه سازمان‌های یاد گیرنده است. این سازمان‌ها پدیده هایی هستند که با شروع دهه ۹۰ میلادی مطرح شدند.

۲-۸- تفاوت یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده
سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی مفاهیم مترادفی نیستند. یادگیری سازمانی به مفهوم یادگیری افراد و گروههای درون سازمان و سازمان یادگیرنده به معنای یادگیری سازمان به عنوان سیستمی کلی است. به عبارت دیگر سازمان یادگیرنده حاصل یادگیری سازمانی است. لذا، باید میان یادگیری سازمانی و سازمان یاد گیرنده تمایز قائل شد (رضایی منش و نوربخش، ۱۳۸۸). مارکوارت (۱۹۹۵) تفاوت این دو را به زیبایی توضیح می‌دهد: در بحث سازمان یادگیرنده، تمرکز ما بر چیستی است و سیستم ها، اصول ویژگیهای سازمانی را که به عنوان یک هویت جمعی یاد می‌گیرند و اقدام به تولید می‌کنند، مورد بررسی قرار می‌دهیم. از طرف دیگر یادگیری سازمانی به چگونگی وقوع یادگیری سازمانی به معنی مهارت‌ها و فرایندهای ساخت و بهره گیری از دانش اشاره دارد. در این معنی، یادگیری سازمانی تنها یک بعد یا یک عنصر از سازمان یادگیرنده است (ابزری و عباسی، ۱۳۸۴).
کلوکه و شلینگ (۲۰۰۰) یادگیری سازمانی را تحت عنوان یادگیری مشارکتی در سیستم اجتماعی تعریف می‌کنند و سازمان یاد گیرنده را یک چارچوب رسمی تعریف می‌کنند که یادگیری مادام العمر را مقدور می‌سازد (هیسروک، ۲۰۰۱).
ادبیات یادگیری سازمانی بر جمع آوری، تجزیه و تحلیل فرایند یادگیری فردی و جمعی در داخل سازمان متمرکز شده است در حالیکه ادبیات سازمان یادگیرنده به عمل کردن گرایش دارد و نیاز به ابزارهای روش شناختی ارزیابی و تشخیص ویژه‌ای دارد که می‌تواند به تشخیص، ترویج و ارزیابی کیفیت فرایندهای یادگیری در درون سازمان‌ها کمک می‌نماید (ایستربای – اسمیت و اراجو ۱۹۹۹؛ تیسنگ، ۱۹۹۷).

مبانی نظری یا ادبیات پژوهش که در فصل دوم تحقیق برای مولفه‌های یادگیرندگی سازمانی قابل استناد است در ۴۱ صفحه به همراه منابع موثق در دسترس شماست.